Η προφητική διάσταση της Οσίας Γερόντισσας Γαλακτίας

Ήταν για μένα η Παναγία, ένα δέντρο δροσερό...

Ήταν για μένα η Παναγία, ένα δέντρο δροσερό και εγώ αναπαυόμουν κάτω από την σκιά του. Η δροσιά του, με έκανε να αποκτήσω μια καρδιά μεγάλη.

Όσιος Άνθιμος της Χίου

Από που αντέγραψε το θαύμα ο Κασσελάκης

πηγή

Με το βλέμμα στον Ουρανό: Ένα ντοκιμαντέρ για τον Άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως

                       

  Με πρώτο το ντοκιμαντέρ για τα βήματα του Αγίου Νεκτάριου Πενταπόλεως, τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ εγκαινιάζουν την νέα διαδικτυακή τους σειρά ντοκιμαντέρ τους. Γεννήθηκε στην Σηλυβρία Ανατολικής Θράκης, χειροτονήθηκε ιερέας στην Αλεξάνδρεια, διετέλεσε διευθυντής της Ριζαρίου Εκκλησιαστικής Σχολής για 14 χρόνια. Ο Άγιος Νεκτάριος τα τελευταία χρόνια του βίου του κατέλησε στην Αίγινα, ανοικοδόμησε την Μονή Ζωοδόχου πηγής και την μετονόμασε σε Μονή Αγίας Τριάδας. Νοσηλεύτηκε στο Αρεταίειο Νοσοκομείο και άφησε την τελευταία του νικημένος από τον καρκίνο. Τα ιερά του λείψανα είναι μέχρι και σήμερα θαυματουργά.

«Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΜΕΛΟΠΟΙΙΑ»

 https://ikee.lib.auth.gr/record/289180/files/GRI-2017-19198.pdf

Ναός Αγ. Δημητρίου Σαλαμίνας-Ο Τάφος του Καραϊσκάκη

Έργο της ΜΑΡΙΑΣ ΣΙΔΕΡΗ

Ο Ναός του Αγ. Δημητρίου είναι η πρώτη ενορία του νησιού και Μητροπολιτικός Ναός μέχρι το 1935. Ο πρώτος ναός του Αγ. Δημητρίου φτιάχτηκε το 1695 και λειτούργησε έως το 1805. Ο ναός αυτός ήταν μικρός και από ευτελή υλικά. Για τις ανάγκες της τότε εποχής έπρεπε να φτιαχτεί μεγαλύτερος ναός. Ο νέος ναός εγκαινιάστηκε την 1η Μαρτίου του 1806 και είναι ρυθμού: καμαροσκέπαστης βασιλικής με τρούλο.

Το 1874, λόγω των αυξημένων ενοριακών αναγκών, επεκτάθηκε ο ναός προς τα Δυτικά και προστέθηκε το καμπαναριό. Το δεξί κλίτος του ναού (αφιερωμένο στον Άγιο Ραφαήλ) είναι κτίσμα του 1973.

Μέσα στο ναό βρίσκονται έργα του Τήνιου γλυπτή Ιωάννη Χαλεπά (ο Δεσποτικός Θρόνος, Άμβωνας και Προσκυνητάρι). Το τέμπλο του ναού καθώς οι δύο αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ που βρίσκονται τοποθετημένες μέσα σε κορνίζες, στο κεντρικό κλίτος του ναού, είναι αγιογραφημένα από τον μεγάλο Νεοέλληνα και Σαλαμίνιο ζωγράφο (της Σχολής Μονάχου), τον Πολυχρόνη Λεμπέση. Επίσης στον ναό υπάρχουν εικόνες του Δημητρίου Π. Ανδριανού και του Ιωάννη Αθανασίου.

Βέβαια το ιστορικότερο κομμάτι του ναού είναι ο τάφος του οπλαρχηγού της Επανάστασης του 1821 Γεωργίου Καραΐσκάκη. Ο Καραϊσκάκης όταν τραυματίστηκε στο Φάληρο ζήτησε να τον πάνε στην Κούλουρη, στον Άη Δημήτρη που τον είχε προστάτη για να τον γιατρέψει. Στην πορεία προς το νησί η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και ζήτησε να ταφεί στον Άη Δημήτρη.

Όταν κάποιος ασχολείται με τον άλλον, εκτροχιάζεται από την αποστολή της αυτογνωσίας και της αυτομεψίας

Όταν κάποιος ασχολείται με τον άλλον, εκτροχιάζεται από την αποστολή της αυτογνωσίας και της αυτομεψίας. 

 Ασχολούμενος με τον άλλον, ή θα τον ζηλέψει επειδή είναι ανώτερος, ή θα τον κατακρίνει επειδή είναι κατώτερος. Και στις δύο περιπτώσεις είναι χαμένος, γιατί χάνει Χάρη Αγίου Πνεύματος.

 Πρέπει να είναι κανείς πολύ καλλιεργημένος εις βάθος, για να μη βαλθεί ασχολούμενος με τον άλλον. Θα πρέπει μόνο να προσευχόμαστε για τους άλλους...
Βιαζόμαστε να κρίνουμε, γιατί έχουμε μεγάλη γνώμη για τον εαυτόν μας.

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα.

Περί πνευματικού πατρός...

 ''Είναι αναγκαίο, αδελφοί, ο καθένας σας να έχει πνευματικό πατέρα και να προσέρχεται σ’ αυτόν με πίστη και να ταπεινώνεται ενώπιόν του και να του εκμυστηρεύεται τα πονηρά πάθη της καρδιάς, και δεχόμενοι την πνευματική θεραπεία να ξεριζώνονται από την ψυχή - πριν ριζώσουν βαθειά τ’ αγκάθια και τα τριβόλια της αμαρτίας, τα οποία ο καθένας μας έθρεψε μέσα του με την εμπαθή και φιλήδονη ζωή''.

Άγ.Γρηγόριος ο Παλαμάς

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΟΣ "Βρισκόμαστε στα 1922.....

"Βρισκόμαστε στα 1922.Η επανάσταση του ’17 στη Ρωσία έχει οριστικά επιβληθεί.
Οι ερυθροί παρτιζάνοι (κομμουνιστές αντάρτες )νίκησαν τους λευκούς και επέβαλαν νέα τάξη πραγμάτων, καταργώντας έθιμα και παραδόσεις.
Στο χωριό Τοργίνσκ, πολύ κοντά στην πόλη Νερτσίνσκ, έκλεισαν τον ενοριακό ναό και κάρφωσαν με σανίδες τις πύλες του.
Ήταν ένας ναός φημισμένος σ’ όλη την περιοχή Ζαμπαϊκάλ, για μια θαυματουργή εικόνα της Θεομήτηρος,την οποία τιμούσαν όχι μόνο οι κοζάκοι, αλλά και οι ξένοι.
Ο ναός πανηγύριζε στις 8 Ιουλίου.
Πλήθος πιστών συνέρεε απ’ όλη την περιοχή.Μετά την Παράκληση, έβγαιναν όλοι από τον ναό και λιτάνευαν την ιερή εικόνα στα γύρω χωριά.
Τώρα όμως δεν γίνεται πια λιτανεία,γιατί η νέα εξουσία έχει σφραγίσει την Εκκλησία.
Εκείνη τη χρονιά είχε πέσει φοβερή ξηρασία στην περιοχή Ζαμπαϊκάλ.
Η γη άνοιξε από τη ζέστη,και στέρεψαν οι πηγές, τα ποτάμια και τα πηγάδια.
Τα φύλλα των δέντρων κιτρίνισαν και μαράθηκαν σαν να είχε περάσει φωτιά.
Τα σπαρτά στους κάμπους ξεράθηκαν.

Πλησίαζε η 8η Ιουλίου, που άλλοτε πανηγύριζε η Παναγία του Τοργίνσκ.
Την παραμονή, στη λαϊκή συνέλευση του Τοργίνσκ, οι ασπρογένηδες γέροι κοζάκοι άκουγαν σκυθρωποί το Στέφανο Καμένστσικώφ,
πρώην κόκκινο παρτιζάνο και τώρα γραμματέα του χωριού να φλυαρεί:
– Λοιπόν σύντροφοι, -είπε συμπερασματικά- ο γραμματέας , πιστεύετε πως έχουμε ξηρασία, επειδή απαγόρευσε η εργατική εξουσία να λιτανεύεται η εικόνα της Παναγίας! Επειδή απαγόρευσε στους ελεεινούς παπάδες να ζαλίσουν το λαό, κι επειδή κάρφωσε με σανίδες την εκκλησία!
– Ακριβώς! Συμφώνησαν όλοι.
– Στέφανε! φώναξε ένας παλιός επίτροπος του ναού Τοργίνσκ.
Εφέτος επιθυμούμε να λιτανεύσουμε την εικόνα της Παναγίας στους αγρούς μας.
Τίποτα κακό δεν πρόκειται να συμβεί.
Ζήτησε λοιπόν την άδεια από τους υπεύθυνους.

Πόση μεγάλη δύναμη έχει ο σταυρός!

 Πόση μεγάλη δύναμη έχει ο σταυρός! Γιατί βέβαια πάνω του είναι ο Σταυρωμένος Χριστός.
Γι’ αυτό και τίποτα πιο ακριβό από το βαπτιστικό σου σταυρό δεν υπάρχει! Εκείνος είναι ευλογημένος στο όνομά σας, και να μην τον δίνετε σε κανέναν άλλον. Δεν κάνει να βγάλετε ούτε για μια στιγμή αυτόν το σταυρό. Ούτε όταν κάνετε μπάνιο, με την αιτιολογία ότι το βρώμικο νερό θα χύνεται πάνω στο σταυρό. Και τι να κάνουμε; Ίσα ίσα το νερό καθαρίζει το σταυρό. Χωρίς αυτόν μπορεί να σας χτυπήσει το κακό! 

-Πρέπει να κάνεις σωστά το σταυρό σου. Όταν δεν τον κάνεις σωστά, τα πονηρά πνεύματα όχι μόνο δεν φεύγουν αλλά γελάνε. Και η Παναγία θυμώνει. Όταν κάνεις το σημείο του σταυρού, πρέπει να βάλεις το δεξί χέρι πρώτα στο μέτωπο, μετά στον αφαλό, ύστερα στον δεξιό ώμο και έπειτα στον αριστερό.
Εκείνος που βάζει το χέρι του όχι πάνω στον αφαλό αλλά στην καρδιά, βγάζει ανάποδο σταυρό. Ούτε στον αέρα κάνει να σταυρώνεσαι. Το χέρι πρέπει οπωσδήποτε να αγγίζει το σώμα. Κι όταν σταυρώνεσαι, πρέπει να προσεύχεσαι. Αλλιώτικα, έτσι σταυρώνονται κι οι ηθοποιοί.

Αμφιπρόσωπη εικόνα

Αμφιπρόσωπη εικόνα...Στην εμπρόσθια όψη έχει θέμα την Παναγία Παντάνασσα και στο πίσω μέρος την Αποκαθήλωση του Χριστού.(15ος-16ος αιώνας)

Πόσα στόματα κρέμονται σε ένα κουτί γάλα;

-"Γέροντα, θέλω να πάω στην ιεραποστολή", είπα.
-"Ιεραποστολή σημαίνει πείνα κοινή! Ότι ζει ο κόσμος θα το ζήσεις στο πολλαπλάσιο!", μου απάντησε.
-"Αντέχω", απάντησα με θάρρος άγνοιας.

Τούτη η απάντηση έμελλε να με κυνηγάει πάντα. Ντρέπομαι που το λέω. Δεν πείνασα εγώ. Ίσως ελάχιστες φορές. Είδα όμως μωρά να κλαίνε ξέψυχα από τη κατάρα αυτή. Είδα μαστούς γυναικών, σαν κρεμασμένους άδειους δερμάτινους ασκούς να στάζουν μετά βίας γάλα. Είδα γέρους να σπρώχνουν το ρύζι στο νεότερο για να έχει ελπίδα ζωής. Και όσο και να είχα φάει, πεινούσα. Πεινούσα σαν ζώο. Ούρλιαζα στη μοναξιά μου.

Επιτέλους, όμως, είδα και μάτια να γυαλίζουν στην όψη ενός κουτιού γάλακτος. Χέρια να αρπάζουν τη ζωή. Γλώσσες που λαίμαργα έγλειφαν το πέριξ του στόματος δια να πάρουν κάθε ίχνος τροφής που έμεινε παράνομα εκεί. Χόρτασα βλέποντας τα παιδιά μου να χορταίνουν. Γλυκάθηκε η ψυχή μου στη θέα μιας κοιλίτσα που φούσκωσε προσφέροντας ύπνο βαρύ σε ένα μωρό.

Γι αυτό και ανυπομονώ να τρέξω πίσω. Γιατι άνθρωποι με γέμισαν με τρόφιμα! Η εταιρεία DREAVIA RONTAMIL μας εξασφάλισε 38.000 κουτιά πολυβιταμινούχου γάλατος. Μια ανάπαυλα στη ριζωμένη πείνα. Μια σταγόνα στην θάλασσα της απελπισίας που όμως φτάνει για να αλλάξει το χρώμα της. Από μαύρη να γίνει λευκή. Από πικρή νόστιμη. Από θανατερή γεμάτη ζωή. Από άγευστη νόστιμη ως η Μεταλαβιά.

Ευχαριστώ, συνοδοιπόροι μου!
Επίσκοπος Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης Πρόδρομος

ΕΡΤ 3: Το ντοκιμαντέρ «Η Νέα Πατρίδα» σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση

  109 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων, στις αρχές του 20ού αιώνα, από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ανήμερα της Ημέρας Μνήμης, η ελληνική τηλεόραση φιλοξενεί το ντοκιμαντέρ Η Νέα Πατρίδα που κάνει μια ιστορική αναδρομή στις πρώτες κοινότητες Αρμενίων προσφύγων όπως αυτές διαμορφώθηκαν ανά την ελληνική επικράτεια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

  «Η Νέα Πατρίδα» θα προβληθεί στις 24 Απριλίου, στις 23:00, σε πρώτη τηλεοπτική μετάδοση από την ΕΡΤ3.

  Ο τηλεθεατής θα ακούσει άγνωστες μαρτυρίες και αφηγήσεις απογόνων των πρώτων προσφύγων. Παράλληλα θα παρακολουθήσει τα παιδιά του Δημοτικού

Με την ΜΟΝΑΧΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, κόρη του ΓΕΡΟΝΤΑ ΧΑΤΖΗΦΛΟΥΡΕΝΤΖΟΥ...

Με την ΜΟΝΑΧΗ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, κόρη του ΓΕΡΟΝΤΑ ΧΑΤΖΗΦΛΟΥΡΕΝΤΖΟΥ εκ Μηλιάς Αμμοχωστου, μπροστά στην αγιογραφημενη μορφή του αειμνήστου πατέρα της στο περιβόλι του Αγίου Λάζαρου στην Δρομολαξια

ΠΗΓΗ

Ω! Αν τα μάτια μας ήτανε αδιάκοπα προσηλωμένα στο Θεό!

 

"Οι οφθαλμοί μου διαπαντός προς τον Κύριον ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου."

  Δοκίμαζε τον εαυτό σου πιο συχνά: πού είναι στραμμένοι και κοιτάζουν οι οφθαλμοί της καρδιάς σου· προς το Θεό και τη ζωή του μέλλοντος αιώνος, προς τις υπερκόσμιες, μακάριες και φωτοφόρες ουράνιες δυνάμεις και στους αγίους που ενδιαιτώνται στους ουρανούς, ή προς τα γήϊνα αγαθά, δηλαδή στην βρώση και την πόση, στα ενδύματα και τις κατοικίες, σ’ ανθρώπους αμαρτωλούς και τις μάταιες ασχολίες τους;

Ω! Αν τα μάτια μας ήτανε αδιάκοπα προσηλωμένα στο Θεό!

 Στην πραγματικότητα όμως μονάχα στις ανάγκες και τις συμφορές μας στρέφουμε τα μάτια μας προς τον Κύριο, ενώ όταν ευημερούμε, τα μάτια μας είναι στραμμένα προς τον κόσμο και τις μάταιές του υποθέσεις.
Αλλά θα πεις· «και τι θα μου αποφέρει το να ατενίζω έτσι τον Κύριο;»
Βαθιά ειρήνη και γαλήνη στην καρδιά σου, φως στο νου σου, άγιο ζήλο στη βούλησή σου και την απελευθέρωσή σου από τις παγίδες του εχθρού.

«Οι οφθαλμοί μου διαπαντός προς τον Κύριον», λέγει ο Δαβίδ και εξηγεί γιατί· «ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου» Ψαλμ. 24,15

Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

Μια Καληνύχτα Ευλογίας, από την Ιερουσαλήμ....

Μια Καληνύχτα Ευλογίας, από την Ιερουσαλήμ....
Γεσθημανή, Όρος των Ελαιών, Κοιλάδα των Κέδρων, Ρωσικό Ορθόδοξο μοναστήρι, Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής....

π.Ιγνάτιος Καζάκος

Περί κοινού εορτασμού του Πάσχα μετά των ετεροδόξων(π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

 Η Εκκλησία της Ελλάδος, αν ευρεθή ενώπιον προτάσεως περί κοινού εορτασμού του Πάσχα ή οιασδήποτε άλλης εορτής μετά των ετεροδόξων, οφείλει να αρνηθή και συζήτησιν καν περί του θέματος. 

 Τοιαύτη συζήτησις πρέπει να αποκλεισθή παντί σθένει και πάση θυσία, διότι αποτελεί ανατροπήν εκ των θεμελίων της Ορθοδόξου Δογματικής και ιδία της Εκκλησιολογίας. Ή πιστεύομεν ότι είμεθα η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία ή δεν πιστεύομεν.

  Η Ορθόδοξος Εκκλησία, πεποιθυία ότι αύτη και μόνη είνε το Σώμα του Χριστού, ο στύλος και το εδραίωμα της Αληθείας, το Ταμείον της Χάριτος, το Εργαστήριον της Σωτηρίας, ενδιαφέρεται μεν ζωηρότατα περί της εις αυτήν επιστροφής των πεπλανημένων, αδιαφορεί όμως τελείως περί των εσωτερικών αυτών ζητημάτων, εν όσω ούτοι μένουν εν τη πλάνη. 

 Η Α’ Οικουμενική Σύνοδος ηθέλησε να θεσπίση κοινόν εορτασμόν, αλλά διά τα μέλη της Εκκλησίας, ουχί διά τους εκτός αυτής ευρισκομένους. Δεν συνεζήτησεν ούτε μετά των Γνωστικών, ούτε μετά των Μαρκιωνιτών, ούτε μετά των Μανιχαίων, ούτε μετά των Μοντανιστών, ούτε μετά των Δονατιστών, ίνα εύρη βάσιν συνεννοήσεως περί κοινών εορτασμών. Και ότε βραδύτερον απεκόπησαν εκ του Σώματος της Εκκλησίας οι Αρειανοί, οι Νεστοριανοί, οι Μονοφυσίται, οι Εικονομάχοι κλπ. κλπ., η Εκκλησία ουδέποτε διενοήθη να προέλθη εις συνεννοήσεις μετ’ αυτών προς θέσπισιν κοινού εορτασμού είτε του Πάσχα είτε οιασδήποτε άλλης εορτής.

 Η Εκκλησία ρυθμίζει τα ζητήματα Αυτής, λαμβάνουσα υπ’ όψιν αποκλειστικώς και

Τό Μαρτύριο τής Αγίας Ειρήνουλας

Τό Μαρτύριο Τής Αγίας Ειρήνουλας.

 Τοιχογραφία Τού Ιερού Προσκυνήματος Αγίου Ραφαήλ Νικολάου Καί Ειρήνης Στό Άνω Σούλι Μαραθώνιος.

πηγή

Αυτή δεν είναι η... Μαρία;

 Σκέφτομαι όλους εκείνους που κυλίστηκαν στη λάσπη της πορνείας,στα λερά της σαρκολατρίας, στον ρύπο της φιληδονίας…Όλους εκείνους τους αμέτρητους, που επί τόσα χρόνια αγκάλιαζαν εφάμαρτα το κορμί της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας…Όταν η Αγία στην έρημο του Ιορδάνη, με τα καυτά της δάκρυα και την ατελεύτητη στερεή μετάνοιά της, διέγραφε μια- μια από την μνήμη του σπλαχνικού Πατέρα, τις ανείπωτες και θλιβερές μαγαρισιές της ψυχής της, εκείνοι που κάποτε έστω παρέσυρε, συνέχιζαν να σκέφτονται την Μαρία, ως την πιο μιαρή και πρόστυχη γυναίκα που είχαν συναντήσει στο διάβα τους.

  Όταν η Αγία Μαρία η Αιγυπτία συναντούσε τον Όσιο Ζωσιμά, πατώντας πάνω στα Ιορδάνεια νερά, όταν αυτός εξομολογώντας την ανακάλυπτε το δυσθεώρατο μέγεθος της Αγιότητάς της, όταν εκείνη η τρισμακάρια γινόταν πρότυπο μετανοίας εις τους απεράντους αιώνες, υπήρχαν οι αμέτρητοι κάποτε εραστές της, που ακόμη, δίχως τον παραμικρό δισταγμό, την ελάχιστη επιφύλαξη, την λογάριαζαν για πόρνη! Και την καταδίκαζαν με τεκμήρια αδιάσειστα, με μαρτυρίες και αποδείξεις ακλόνητες στην αιώνια κόλαση!

  Και έτσι έφυγαν κάποτε και εκείνοι οι αμέτρητοι από τούτη την πρόσκαιρη ζωή!

Είμαστε γυμνοί και στεγνοί από αγάπη. Αλλά εσύ είσαι η στολή και η στοργή της ζωής μας...

Σάββατο του Ακαθίστου Ύμνου. Σάββατο της Παναγίας, του πιο καθαρού πλάσματος που γεννήθηκε ποτέ...

«Χαίρε Στολή των γυμνών παρρησίας !»

Γυμνοί από αρετές και ειδικά από πίστη στον Αόρατο Θεό, τον διαρκώς παρόντα Τριαδικό Θεό της Αγάπης, το Θεό που μας έπλασε προσωπικά τον καθένα, προσφεύγουμε σήμερα σε Εκείνη που τον έφερε στον κόσμο. Είναι η στολή της Πίστης, της Εμπιστοσύνης σ' Εκείνον. Χωρίς πίστη είμαστε γυμνοί απέναντι σε κάθε κακό. Γυμνοί και αδύναμοι μπροστά στο θάνατο. Εκείνη όμως μας ντύνει, για να μην ντρεπόμαστε. Μας δίνει παρρησία, θάρρος, να μιλάμε στο Θεό χωρίς ενοχή και φόβο. Μας ντύνει για μας μην κρυώνουμε από την παγωμένη ανάσα του θανάτου...

«Χαίρε Στοργή που νικάς κάθε πόθο!»
Τι υπέροχη φράση... Χαίρε Στοργή! Είσαι η στοργή που χρειαζόμαστε, για να πάρουμε ζωή. Για να νιώσουμε το χάδι της μάνας που χάσαμε. Όλα χάνονται. Μόνο η δική Σου στοργή μένει αιώνια. Το δικό Σου χάδι μέσα στον πόνο μας. Είσαι η μόνη και αιώνια παρηγοριά μας. Εσύ που αγκάλιασες Εκείνον που αγκαλιάζει τα πάντα. Εσύ που έχεις το θάρρος της μάνας, για να του πεις όσα σου ζητάμε! Εσένα έχουμε μεσιτεία. Τρυφερά λοιπόν σου μιλάμε. Διώξε από πάνω μας και από όλους τους ανθρώπους που γεννήθηκαν και θα γεννηθούν, ο,τι λερώνει την ψυχή μας. Μάθε μας την υπομονή και τη σιωπή της Αγάπης...
Είμαστε γυμνοί και στεγνοί από αγάπη. Αλλά εσύ είσαι η στολή και η στοργή της ζωής μας...
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς...

Βασίλης Φράγκος